To jest teatr
To jest teatr, to jest teatr!
A teatr jest po to, żeby wszystko
było inne niż dotąd. Żeby iść do domu
w zamyśleniu, w zachwycie…”.
Joanna Kulmow
We współczesnym świecie tylko osoba kreatywna, ma szansę na pełne oraz podmiotowe uczestnictwo w procesie nieustannie dokonujących się zmian. Kreatywność wobec tego możemy zakwalifikować zatem do jednej z ośmiu kompetencji kluczowych i najbardziej pożądanych we współczesnej rzeczywistości i u współczesnego absolwenta szkoły podstawowej. Osoba kreatywna posiada określone cechy, takie jak: zdolności twórcze, świadomość siebie i własnych możliwości, odwaga twórcza. Rozwojowi kreatywności młodego człowieka sprzyja według autorytetów edukacja przez sztukę w tym edukacja teatralna.
R. Miller wprowadzając do polskiej literatury pedagogicznej termin „edukacja teatralna” zdefiniowała go jako „wychowanie widza współdziałającego ze sceną i widownią, przygotowanie go do odbioru języka teatralnego”, kładąc nacisk na kształcenie odbiorcy teatralnego. Współcześnie wielu pedagogów rozpatruje edukację teatralną na wielu płaszczyznach, jako:
- zdobywanie wiedzy o teatrze;
- uczestnictwo w działaniach teatralnych;
- analiza i interpretacja dzieł literackich i adaptacji scenicznych;
- rozwijanie ekspresji teatralnej uczniów;
- wychowanie w zespole;
- bezpośredni kontakt z kulturą teatralną i spektaklami.
A. Horbowski postrzega edukację teatralną jako: „rozwój osobowości dzieci i młodzieży przez bezpośredni kontakt z widowiskami teatralnymi. Jest możliwy wówczas, jeśli edukacja teatralna zostanie oparta o przeżycia związane z oglądaniem widowiska teatralnego, własną twórczość teatralną i wiedzę z zakresu funkcjonowania historii teatru”. W skład edukacji teatralnej wchodzą trzy elementy: uczestnictwo w kulturze teatralnej, działania twórcze oraz wiedza o teatrze.
Realizując jeden z elementów edukacji teatralne uczniowie klas siódmych obejrzeli komedię Moliera „ Chory z urojenia”. To doskonała komedia tego mistrza gatunku. Znajdziemy w niej wszystko, barwne postacie, arcyśmieszne sytuacje i zwroty akcji. Dodajmy do tego jeszcze nieco humoru sytuacyjnego i niezwykle szybie tempo, a także kunsztowne uwspółcześnienie to mamy gotowy przepis na to, aby polubić teatr.
I z taką nadzieją… wychowawcy: A. Szot – Dec, B. Skóra – Czachor
Przykładowa literatura
- Miller R.; Z rozważań nad edukacją teatralną. „Kwartalnik Pedagogiczny” 1968, nr 3
- Horbowski A.; Edukacja kulturalna jako system działań społeczno-wychowawczych: analiza systemowa. Rzeszów 2000
Galeria
